Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween

Het boek ‘Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween‘ van de auteur Franco Faggiani is een bewogen verhaal. Het verhaal dat gebaseerd is op feiten en aangevuld met fantasie laat mij verdwaasd zittend op de bank achter. Het voelt als een levensverhaal, echt, en net zoals bij ieders leven met alle gevoelens die daar bij horen in positieve en negatieve zin. Een verhaal dat even moet bezinken, prachtig omschreven is en een verhaal is dat je stil laat staan bij wat het leven werkelijk is.

Het verhaal

Shizo wordt aan het eind van de negentiende eeuw geboren. Hij groeit op in een welgesteld gezin met ouders die streng en veel afwezig zijn. Het hardlopen in de bossen, het soms dagen wegblijven, maakt hem gelukkig.

Maar wanneer Shizo gaat studeren krijgt hij ook extra hardlooptraining. Hij is zo’n goede hardloper dat hij op verzoek van de keizer deelneemt aan de Olympische Spelen in Stockholm.

Maar het loopt niet zoals verwacht en jaren daarna gaat hij gebukt onder schuldgevoel en leeft hij teruggetrokken. Hij maakt veel mee, mooi en verdrietig. Toch vindt hij uiteindelijk zijn plek terug.

De schrijver

Franco Faggiani is een Italiaanse auteur geboren in 1948 (Rome) en woonachtig in Milaan. Hij is journalist en schrijft over onderwerpen als milieu, economie, sport en wijn. Zijn eerste roman, Tussen Twee Werelden, kwam uit in 2018.

Het verhaal van Shizo Kanakuri is ontstaan door een opdracht vanuit zijn werk. In 2016 werden de Olympische Spelen in Rio de Janeiro gehouden en werd hem verzocht hier een artikel over te schrijven. Voor dit artikel deed hij onderzoek naar eerdere Olympische Spelen en las dat in Stockholm Shizo was gestart, maar nooit was aangekomen bij de eindstreep. Dit maakte Faggiani zo nieuwsgierig dat hij verder is gaan zoeken.

De leesvrouw

Het jaar dat Shizo Kanakari verdween, is een boek dat mij niet onberoerd laat. Herkenbaar, omdat het leven niet altijd is te sturen. Een moment om even bedachtzaam na te denken, ben ik waar ik wil zijn of ben ik vergeten mijn leven te leven?

Ik ben, net als Shizo, onderweg. Soms moet ik een ravijn oversteken of klimmen tegen de berg op, waarna ik stil sta om van het uitzicht te genieten. Terwijl op andere momenten ik word meegesleurd met de stroming van de rivier, soms kabbelend en overdenkend, soms met zo’n sterke stroming dat ik moeite heb mijn hoofd boven water te houden. Op al deze momenten probeer ik sterk als een boom te staan en mijn eigen leven te leiden.

Er waren momenten dat ik het verhaal wat te uitgebreid en gedetailleerd vond en zo iets had van het mag wel wat sneller. Maar het totaal plaatje van het verhaal is prachtig. Je kunt ook aan alles merken dat er veel onderzoek is gedaan naar de Japanse cultuur, geografie en achtergronden. Ik heb het boek met veel plezier gelezen en het heeft zoveel indruk gemaakt dat ik er over denk het nog een tweede keer te willen lezen. Ken jij dit boek al? Of misschien heb jij wel de tip voor mijn volgende boek om te lezen?