Het klaprozenjaar van Corina Bomann is een heerlijke roman over liefde, moederschap en eenzaamheid. Een boek met twee verhalen van moeder en dochter die uiteindelijk samen komen.
Het verhaal
Nicole groeit op als enig kind van alleenstaande moeder en lerares Marianne. Ze droomt er haar hele leven al van onderdeel uit te maken van een gezin en nu is ze dan zwanger. Haar vriend wil echter geen kinderen en dan blijkt de baby ook nog een hartafwijking te hebben.
Nicole verteld haar moeder over de hartafwijking van haar baby en dat deze waarschijnlijk erfelijk is. ‘Maar ik weet niets van mijn familie en of zij een hartafwijking hadden’, zegt ze tegen haar moeder. ‘Voor mijn baby, mam, kun je me vertellen over mijn vader?’ Marianne zegt niets, ze heeft nooit over haar verleden willen vertellen. Maar misschien is het nu tijd, nu haar dochter, Nicole, haar zo hard nodig heeft.
De leesvrouw
Het klaprozenjaar van Corina Bomann is een heerlijk boek om te lezen, het leest ook zo weg. Oké, er staan een paar vertalingen in die beter hadden gekund, maar het verhaal is mooi. Je leest het verhaal zowel vanaf Nicole haar kant als die van haar moeder Marianne, heden versus verleden. De twee verhalen vullen elkaar mooi aan en het stoort geen enkel moment om tussen de één en de ander te schakelen. Ik kan me ook echt voorstellen dat de generatie van de Tweede wereldoorlog en de daarop volgende generatie botsen met hun kijk op wat er in de oorlog gebeurd is. Oorlog brengt altijd zoveel pijn, verdriet. laten we hopen dat we daar nooit meer aan beginnen.
Ik ben zeer te spreken over de schrijfstijl van Corina Bomann, van deze auteur ga ik beslist meer boeken lezen. Het boek Het klaprozenjaar kan ik je echt aanraden om te gaan lezen. Ik ben heel benieuwd naar haar andere boeken. Heb jij al eens een boek gelezen van Corina Bomann?
Voor als je nog niet uitgelezen bent of liever een ander genre leest. Meer boekrecensies vind je in de categorie boeken.
• Ziet mij een mooie verhaal er in.
Prachtige cover is het.
Ik heb ervan genoten.
ik ken het boek, ik vond het eigenlijk van haar boeken wat minder, de zaken lagen teveel voor de hand. Maar…ik heb genoten