Leeftijdsloos

We mogen tegenwoordig steeds meer, maar ergens blijven verwachtingen van hoe je je hoort te gedragen, naar je leeftijd, je achtervolgen. Daarom ben ik sinds kort leeftijdsloos.

Zingen, dansen, lachen

In het begin dacht ik nog, het valt wel mee. Ik kan nog best met een rok boven de knie en gek dansend of zingend over straat. Een paar weken geleden werd dat meezingen nog knikkend gewaardeerd door een mevrouw (die wel iets ouder was dan ik, ik geef het eerlijk toe).

Maar het is me ook al verschillende keren gebeurd, dat mensen afkeurend met het hoofd schudden. Met zo’n blik van, ‘dat kan echt niet’ of dat ik op afstand hoor, ‘moet je die ouwe daar zien’ en nee, dat klinkt dan niet positief. Blijkbaar zijn er nog steeds verwachtingen, van hoe je je hoort te gedragen op een bepaalde leeftijd. Maar wat is leeftijd dan eigenlijk?

De wijsheid van ‘Van Dale’

Volgens het woordenboek Van Dale is leeftijd ‘het aantal jaren dat iemand tot nu toe heeft geleefd’. Kijk je nog even verder in de Van Dale dan zie je dat ‘bejaard’ gelijk is aan ‘oud’. En bij oud staat ‘personen die al lang in leven zijn’.

Volgens de statistieken

Maar wanneer ben je dan oud? Volgens de statistieken van het CBS worden we steeds ouder. Na een kleine rekensom, kwam ik uit op het volgende. In 2035 ben ik 67 jaar oud. Volgens het CBS heb ik dan nog gemiddeld een 20,17 jaar te leven. Uit de gegevens bij het CBS blijkt ook dat vrouwen gemiddeld 3 jaar langer leven dan mannen. Sorry, heren. Dat betekent, dat ik een vrij grote kans heb een 87 á 88 jaar te worden. Ik word dit jaar 52 (geboren in 1968), dus dan heb ik nog zo’n 35 á 36 jaar voor de boeg, yes!

Aan het werk

Daarvan mag ik de helft nog werken, als ik ergens word aangenomen, want ik krijg steeds te horen dat ik niet in het team pas, ondanks dat ik 100% voldoe aan de vacature vereisten en vele jaren werkervaring heb. Blijkbaar werken er tegenwoordig alleen maar jonge mensen in teams.

Leeftijdsloos

Het is de reden dat ik heb besloten leeftijdsloos te worden. Leeftijd bepaalt niet wie jij bent, dat doe je zelf. Voor mij geen restricties. Gewoon, heerlijk zingen, als ik daar zin in heb, of huppelen, als mijn knieën een goeie dag hebben, want het maakt mij blij. Daarnaast lijkt het of de dagen en de jaren steeds sneller voorbij vliegen. Ik heb daarom een levensmotto, ‘ga iedere dag voor een geweldige dag, door veel te lachen en te genieten.’ Wat vind jij?

Tante heeft haar eigen pagina, zodat jij al haar verhalen makkelijk terug kan vinden. Of kijk eens op Saar Magazine online. Heerlijk herkenbaar en lekker normaal.

Pssst

Daarmee zeg ik niet dat ik me schaam voor mijn leeftijd of dat ik het vervelend vindt dat ik 52 ben (sinds vandaag). Ik vind het onbelangrijk en niet bepalend voor je gedrag en voor wie je bent.