Nu we door Corona een lange tijd alleen maar thuis zijn gebleven is op 1,5 meter afstand andere mensen ontmoeten, voor deze single tante, een echte opluchting. Na maanden, 24 uur per dag, alleen tegen de muren praten, telefoneren of miauw gesprekken, mogen we weer, een beetje. Eindelijk voel ik me weer een beetje mens in plaats van een gevangene in eigen huis.
Regels die je moet volgen
Soms vraag ik me af of meneer Rutte de consequenties van de regels die hij ons oplegt, wel heeft overzien. We zijn als mens niet geschikt om altijd alleen te zijn. Een week is nog leuk omdat je dan gewoon lekker je eigen ding kunt doen. Maar telefoon gesprekken komen niet in de buurt van gezelschap. En mijn dichts bijzijnde familie woont 200 km verder op. Niet dat ik daar heen kon, mijn ouders horen bij de groep die groot risico loopt. Dus was ik maanden in mijn uppie. Nou ja, samen met het poezenkind.
Boodschappen
En laten we eerlijk zijn, boodschappen doen was ook niet echt een succes. Je voelde, zeker in het begin, de angst ronddwalen in de winkel. Ik ging alleen als het noodzakelijk was, zo min mogelijk en zo kort mogelijk. Alhoewel ik wel altijd een vrolijk en gezellig humeur meenam, in de hoop ergens een praatje te kunnen maken op vele meters afstand. Spreekt tante weer eens een mens in levende lijve, in plaats van de kat.
We mogen weer wat meer
Maar we mogen steeds meer en nu ook samen met iemand die geen familie is. Wel op 1,5 meter afstand, maar dat is beter dan nooit iemand zien. Dus zijn we laatst, twee vriendinnen, op 1,5 meter afstand, gezellig naar een winkel geweest. Het voelde bijna als vanouds, alleen de horeca, voor een bakkie erna, was nog dicht. Dus de warme drank hebben we later thuis gedaan. Maar deze stap richting een meer normaal leven is een verademing. Eindelijk, we mogen weer, een beetje, een beetje mens zijn.
Heb jij al weer een keertje met iemand afgesproken of iets samen gedaan? Het hoeft niet groot te zijn, juist de normale, kleine dingen hebben zoveel waarde.
Nog meer lezen van tante? Tante heeft haar eigen pagina, zodat jij al haar verhalen makkelijk terug kan vinden.
hier was er niet zoveel veranderd alleen dat onze meiden thuis waren van school. verder deden wij gewoon de dingen die wij in het normale ook deden.
https://lafamiliab.nl/
Bij mij liep het anders. Baan kwijt en corona, toen zat ik opeens altijd in mijn uppie thuis. Dat was best even schakelen, maar kan er steeds beter mee omgaan.
Wat herken ik me in jou verhaal….wij proberen het leven ook weer een beetje op te pakken
Ja, fijn is het dat we weer iets meer mogen.
Ja begint hier nu pas weer een beetje maar merk aan mezelf dat ik wel. Terughoudend ben waar ik normaal met m’n gezin naar een tuinder ga is dat nu nog wel een dingetjes wel of niet gaan krijg ik geen scheve gezichten als ik daar met 5 kids binnenwandel
Ja, dat snap ik wel. We mogen nog niet alles. Maar het is wel fijn dat je vrienden en familie weer kan zien.
Ik vind het fijn dat er weer wat meer mag, maar tegelijkertijd ben ik nog huiverig omdat ik zie dat velen zich niet aan de 1,5 meter afstand meer houden. Eerlijk gezegd ben ik bang voor een tweede golf straks.
Als er een tweede golf komt houd je dat toch niet tegen. Sommige mensen houden zich aan de regels en anderen nemen het niet zo nauw. Baal ik soms ook van. Maar ik houd netjes afstand en zo te horen jij ook, meer kun je niet doen. Geniet van de ruimte die er is. Laat angst niet je gedrag bepalen, maar je verstand. Dan houd jij in ieder geval voldoende afstand om te voorkomen dat je ziek wordt.👍
Ik geniet weer volop van alles wat weer mag: afspreken met vriendinnen om lekker te lunchen, terrasjes pakken, gewoon weer naar kantoor, en over 2 weken lekker op vakantie! Helaas ging onze geplande roadtrip USA niet door, want er geldt nog steeds een inreisverbod naar de USA, maar in plaats daarvan gaan we heerlijk uitwaaien in de gezonde frisse zeelucht aan de Franse westkust op een rustig plekje. Nu we beseffen wat we hebben gemist wordt het extra genieten!
Genieten, heerlijk!